Sportpark ’t Wilbert

‘Het dorp Schalkhaar maakt in 1922 voor het eerst kennis met het dan nog wat omstreden spel dat ‘voetbal’ heet. Dat weerhoudt vooruitstrevende Schalkhaarders er echter niet van ‘een voetbalvereniging’ op te richten. De club tooit zich in rode shirts, zwarte broeken en rode kousen. De vereniging bestaat zestien, soms succesvolle, jaren. In 1938 is het afgelopen. Een speelveld ontbreekt. De Tweede Wereldoorlog breekt uit. Toch speelt een groep jongens voetbal. Zo’n twintig knapen die zich nog niet voor de nazi-bezetters schuil moeten houden, beroeren de bal onder dikwijls primitieve omstandigheden.’ In het jubileumboek ‘Zwart/wit bekeken’ wordt het voorzichtige begin van een voetbalclub zo treffend beschreven.

In 1942, tijdens de oorlog, verzamelt de in het boek genoemde groep fanatiekelingen zich in het achterzaaltje van café Berghuis. Daar richten ze opnieuw een clubje op. Er wordt zelfs een bestuur gevormd. Voorzitter Hans Geijssen, secretaris Ton Groot Koerkamp en Jan de Lange als penningmeester. Gedurende de oorlog staat het voetballen in Schalkhaar echter op een laag pitje. Het oorlogsfront komt het dorp steeds nader. Op 10 april 1945 slagen de Canadese troepen van de regimenten ‘the Winipeg Rifles’, het ‘Canadian Scottish’ en ‘the Regina Rifles’ er uiteindelijk in de Duitse bezetter te verdrijven. Schalkhaar is bevrijd en al vrij vlot na de oorlog zoekt het groepje kornuiten weer ontspanning en vertier in de vorm van voetbal.